İstanbul’da bundan yaklaşık 12 yıl önce büyük bir deprem yaşadık.. Üzerinden geçen yıllar, hepimiz için korkuyla geçti.. Tekrar olur mu, olursa nasıl olur, kim kalır, kim ölür, hangi binalar yıkılır…

Bir de sağlıkçılar açısından düşünülecek olursa, olası bir felakette ilk düşünmemiz gerekenin kendimiz değil de hastalarımız olduğu anlaşılabilir. Peki bu nasıl olacak, nasıl organize olup nasıl kurtaracağız hastalarımızı?

Mesela, Allah korusun, olur ya bir deprem olur, bu esnada ya bir hastamız sancı çekmekteyse ve doğumu yaklaşmışsa? Nasıl kurtarabiliriz onu ve bebeğini sağ salim kucağına almasına yardımcı oluruz?

Acıbadem Bodrum Hastanesi’nde Ocak ayında düzenlenen deprem tatbikatında, olası 7,2 şiddetinde bir depremde doğumhanede travay çekmekte olan bir hastamızı başarıyla tahliye edip, deprem acil durum çadırında oluşturulan kırmızı bölgede başarıyla doğurttuk.

Sadece doğum hastası için değildi tabii ki tatbikat.. Ameliyathanede ve yoğun bakımda yatan sözde hastalarımızı da gerekli süreler içinde tahliye ederek başarıyla çadırımızdaki kırmızı bölgelere taşıyarak kurtardık..

Tatbikatı yaparken, aslında hamile olmadığını bildiğimiz birini koşarak kurtarmaya çalışırken insan kendini tuhaf ve biraz da komik hissediyor tabii.

Ama gerçek bir deprem durumunda neler yapacağımızı, hangi yollardan hangi adımlarla çıkacağımızı bilmek, elimiz ayağımıza dolaşmadan doğru hamlelerle yapmamız gereken işleri yapabileceğimizi biliyor olmak da doğrusu içimizi çok rahatlatıyor..